Ρινοπλαστική – Dr Κεραστάρης Δημήτρης

Ρινοπλαστική κάνουμε σε άτομα ηλικίας πάνω από 18 ετών.
Πρέπει λοιπόν κάποιος να έχει ενηλικιωθεί για να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του σκελετού της μύτης και τότε μπορούμε να κάνουμε την επέμβαση.
Είναι βέβαια κατανοητό ότι μικρές αποκλίσεις, όπως στις γυναίκες, που συνήθως αναπτύσσονται πιο γρήγορα, στα 17 με 17 μισό, κατ’ εξαίρεση να κάνουμε την επέμβαση.
Προς τα πάνω δεν υπάρχει κανένα όριο ηλικίας.

Μετά τη ρινοπλαστική, στις περισσότερες περιπτώσεις οι ασθενείς εμφανίζουν οίδημα, πρήξιμο δηλαδή, ή ήπιες μελανιές, στα άνω και στα κάτω βλέφαρα, επειδή είναι η περιοχή η οποία γειτνιάζει άμεσα με τη μύτη την οποία χειρουργούμε.
Δεν είναι όμως εκτεταμένες.
Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις είναι πιο έντονες ή κρατάνε παραπάνω.
Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι σε μικρό βαθμό και μέσα σε 4-5 μέρες έχουν υποχωρήσει

Η ρινοπλαστική είναι μία επέμβαση που γίνεται με γενική αναισθησία.
Είναι απ’ τις λίγες αισθητικές επεμβάσεις που κάνουμε με γενική αναισθησία.
Ως εκ τούτου θέλει ο ασθενής να μένει το πρώτο βράδυ μέσα στο νοσοκομείο. Από την επόμενη μέρα όμως μπορεί να ταξιδέψει για οπουδήποτε θέλει εντός ή εκτός Ελλάδας, με οποιοδήποτε μέσο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι η ρινοπλαστική είναι μία επέμβαση η οποία πονάει πάρα πολύ.
Πολύ συχνά, κατά την πρώτη επίσκεψη στο ιατρείο μετά από μία ρινοπλαστική, μου λένε «Μα γιατρέ, δεν πόνεσα καθόλου» και τους απαντώ «Γιατί; Σας είπα ότι θα πονέσετε;».
Δεν πονάει η ρινοπλαστική, δεν πονάει καθόλου.
Δεν ξέρω γιατί ο περισσότερος κόσμος έχει την αντίληψη ότι πονάει.
Δεν πονάει η ρινοπλαστική, θα πρέπει να το καταλάβουν αυτό όλοι οι άνθρωποι.

Αμέσως μετά την επέμβαση, ο ασθενής βγαίνει από το χειρουργείο, έχοντας δύο ταμπόν στα ρουθούνια του. Είναι δηλαδή κλεισμένα τα ρουθούνια του για δύο μέρες.
Άρα τις 2 πρώτες μέρες δε μπορεί να αναπνεύσει καθόλου από τη μύτη.
Μετά από δύο μέρες που κάνουμε αλλαγή και βγάζουμε τα ταμπόν, μπορεί να αναπνεύσει κάποιος κανονικότατα από τη μύτη και μάλιστα αυτό το οποίο γίνεται είναι ότι με το που βγάζουμε τα ταμπόν ειδικά όσοι είχαν πρόβλημα ρινικής αναπνοής στο παρελθόν, να αισθάνονται ότι τους έρχεται περισσότερος αέρας.
Λένε «Ω γιατρέ, δεν έχω αναπνεύσει ποτέ στη ζωή μου έτσι!».

Πολύ συχνά έρχονται ασθενείς στο ιατρείο με μία φωτογραφία κάποιου διάσημου ή διάσημης και μου ζητάνε να τους κάνω την ίδια μύτη.
Θα έλεγα ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει και εκτός από το γεγονός ότι δεν μπορεί να γίνει από κανένα πλαστικό χειρουργό, δεν είναι και σωστό.
Δεν ταιριάζουν όλες οι μύτες σε όλα τα πρόσωπα.
Προσπαθώ να τους το εξηγήσω. Κάθε πρόσωπο έχει μια μύτη που του ταιριάζει.
Πρέπει λοιπόν να κάνουμε στη δική του ή δική της μύτη κάποιες αλλαγές. Αυτές τις αλλαγές που θέλει ή που είναι εφικτό να γίνουν, για να αποκτήσει μία πιο ωραία μύτη, η οποία να ταιριάζει στο πρόσωπό του. Είναι καλό να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν είναι ωραίο να κάνουμε αυτό που λέμε “copy–paste” μύτες, γαλλικές ή οτιδήποτε άλλο σε όλους τους ανθρώπους, άντρες, γυναίκες, μικρούς, μεγάλους.
Καλό είναι να βλέπουμε τι ταιριάζει σε κάθε πρόσωπο και να προσπαθούμε να αλλάξουμε τη μύτη του τόσο, ώστε να ταιριάζει στο συγκεκριμένο πρόσωπο.
Μία επιτυχημένη ρινοπλαστική, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αυτή που σου λέει ο άλλος «Α! Τι ωραία μύτη που σου φτιάξανε!».
Είναι αυτή η οποία δε σου λέει κανείς κάτι, αλλά μόνο γλυκαίνει το πρόσωπο, γλυκαίνει τα χαρακτηριστικά του προσώπου.
Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου αυτό που θα έπρεπε να επιδιώκει κάθε πλαστικός χειρουργός όταν κάνει μια ρινοπλαστική

Η ρινοπλαστική χωρίς νυστέρι είναι ουσιαστικά μια τεχνική η οποία έχει αρχίσει και γίνεται δημοφιλής τα τελευταία χρόνια.
Αφορά στην αλλαγή της μορφολογίας της μύτης με ενέσιμα υλικά.
Το πιο σύνηθες είναι το υαλουρονικό οξύ που χρησιμοποιούμε.
Αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ακριβείς, δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε για αυτό τον όρο «ρινοπλαστική» γιατί δεν είναι ρινοπλαστική.
Είναι μία τεχνική που αλλάζουμε, όπως σας είπα, τη μορφολογία της μύτης σε μικρό ποσοστό, κυρίως γεμίζοντας κάποιες περιοχές με ενέσιμα εμφυτεύματα.
Δεν είναι όμως ρινοπλαστική.
Παρόλα αυτά, σε αρκετούς ασθενείς, έχει πάρα πολύ καλή ένδειξη και μπορεί να δώσει εξαιρετικά αποτελέσματα, ακόμα και μετά από μία κανονική ρινοπλαστική που παρουσιάζει κάποιες μικροατέλειες, μ’ αυτό τον τρόπο μπορούμε να τις βελτιώσουμε.

Μετά από τη ρινοπλαστική βάζουμε έναν γύψινο νάρθηκα πάνω στη μύτη. Αυτός αφαιρείται μετά από 1 εβδομάδα.
Άρα μία εβδομάδα θα υπάρχει αυτός ο νάρθηκας που είναι εμφανής, εκτός από τα ταμπόν, που μπαίνουν τις 2 πρώτες μέρες.
Για να μπορέσει, λοιπόν, κάποιος να επανέλθει στις δραστηριότητές του χωρίς να καταλάβει ο επαγγελματικός του περίγυρος ότι έχει κάνει κάτι, θα πρέπει να περιμένουμε μία εβδομάδα για να βγάλουμε τον νάρθηκα.
Εάν δεν έχει πρόβλημα κάποιος με αυτό, μπορεί και πιο νωρίς, αφού βγάλουμε τα ταμπόν μετά τη 2η μέρα να γυρίσει στη δουλειά του και στις δραστηριότητες του.

Στην ανοιχτή ρινοπλαστική γίνεται μία μικρή τομή στην στυλίδα της μύτης και από αυτή “σηκώνουμε το δέρμα” και έχουμε καλύτερη πρόσβαση στον ρινικό σκελετό.
Καταφεύγουμε σε αυτή τη μέθοδο, σε περιπτώσεις με ιδιαίτερες δυσκολίες στο ακρορίνιο που χρειάζεται και η τοποθέτηση ή αφαίρεση μοσχευμάτων ή σε πολύ απαιτητικές επανεπεμβάσεις.

Η μύτη είναι ένα όργανο με πολύ σημαντική λειτουργία.
Ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών που καταφεύγουν στον πλαστικό χειρουργό για να κάνουν επέμβαση στη μύτη οδηγούνται εκεί γιατί δεν αναπνέουν καλά από τη μύτη, γιατί ροχαλίζουν ή γιατί συχνά βουλώνει η μύτη τους.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις παράλληλα με την αλλαγή του σχήματος της μύτης διορθώνουμε και το στραβό διάφραγμα και τις κάτω ρινικές κόγχες όταν είναι υπερτροφικές και δυσκολεύουν την αναπνοή.

Μία κανονική πλαστική μύτης, επειδή χρειάζεται να κάνουμε οστεοτομίες που πονάνε, καλό είναι να γίνεται με γενική αναισθησία.
Αν διορθώσουμε μόνο το ακρορίνιο μπορούμε να το κάνουμε με τοπική αναισθησία και μέθη χωρίς να είναι δυσάρεστο για τον ασθενή.
Πρέπει να τονίσουμε ότι, αντίθετα με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι ασθενείς, μετεγχειρητικά η ρινοπλαστική δεν πονάει καθόλου.

Μετά την ρινοπλαστική οι ασθενείς φοράνε ένα ειδικό ναρθηκάκι στη μύτη για μία εβδομάδα και τις δύο πρώτες ημέρες βάζουμε ταμπόν στα ρουθούνια οπότε η μύτη είναι κλειστή.
Αφού αφαιρέσουμε τα ταμπόν, χρειάζεται να καθαρίζουν τη μύτη με ειδικό τρόπο 3-4 φορές την ημέρα. Μετά την αφαίρεση και του νάρθηκα, μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους.
Πρέπει για 20 ημέρες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί να μην χτυπήσουν τη μύτη μέχρι να «κολλήσουν» καλά τα ρινικά οστά.

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως δεν ταιριάζουν όλες οι μύτες σε όλα τα πρόσωπα.
Ώς εκ τούτου το να επιθυμεί κάποιος να αποκτήσει μία μύτη εντελώς διαφορετική από τη δική του-τη μύτη κάποιου άλλου- εκτός ότι τις περισσότερες φορές είναι ανέφικτο, δεν είναι ούτε αισθητικά όμορφο.

Κανονική ρινοπλαστική είναι προφανές ότι δεν μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε ενέσιμο filler. Επιμέρους μικρές ατέλειες όμως μπορούμε να διορθώσουμε σε μία μύτη με την έγχυση υαλουρονικού οξέως.
Τοποθετώντας ενέσιμο υλικό σε κάποια σημεία της ρινός έχουμε τη δυνατότητα δίνοντάς τους όγκο να επιτύχουμε συμμετρία.
Η διαδικασία αυτή ονομάζεται και αυξητική ρινοπλαστική.

Οι κυριότερες πιθανές επιπλοκές μίας ρινοπλαστικής είναι αισθητικές.
Δυσμορφίες μικρές ή μεγαλύτερες κάθε είδους μπορεί να εμφανιστούν σαν αποτέλεσμα κακής τεχνικής ή εκτίμησης από μέρους του χειρουργού.
Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών μπορεί να διορθωθούν σε δεύτερο χρόνο.

Εκτός από τις επεμβατικές μεθόδους για την ανανέωση του προσώπου όπως είναι η βλεφαροπλαστική, το lifting προσώπου, η αυτομεταμόσχευση λίπους και το ενδοσκοπικό lifting μετώπου, μπορούμε να προχωρήσουμε και σε μη επεμβατικές όπως είναι τα νήματα για την αντιμετώπιση της χαλάρωσης, οι ενέσιμες θεραπείες στις οποίες περιλαμβάνονται η θεραπεία με βουτολινική τοξίνη, το υαλουρονικό οξύ, η μεσοθεραπεία και η αυτόλογη θεραπεία με αυξητικούς παράγοντες.