“Έτσι κι εγώ πήρα τη μεγάλη απόφαση. Να πραγματοποιήσω πλαστική στο στήθος”
Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πολλές γυναίκες εκεί έξω που έχουν σκεφτεί τα ίδια πράγματα με εμένα «μα πόσο όμορφο φόρεμα, αν είχα και στήθος θα ήταν τέλειο πάνω μου». «βαρέθηκα τα σουτιέν με την ενίσχυση και τα μαξιλαράκια», «ούτε ένα στράπλες φόρεμα δεν μπορώ να βάλω». Έτσι κι εγώ πήρα τη μεγάλη απόφαση. Αφού είχα επισκεφτεί διάφορους γιατρούς κι ενώ συμφωνούσαν όλοι ότι ναι έπρεπε να κάνω την πλαστική στήθους δεν ένιωσα με κανέναν γιατρό αρκετά σίγουρη για να προχωρήσω.
“Όταν γνώρισα τον πλαστικό χειρουργό κ. Κεραστάρη Δημήτρη…”
Και μπήκα στο ιατρείο του, θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι με έκανε να νιώσω πολύ άνετα λέγοντάς μου «γειά σας, σας βλέπω λίγο αγχωμένη, δεν θέλω τέτοια, πρώτη φορά κάνω τέτοια επέμβαση». Αφού αρχικά «πάγωσε» το βλέμμα μου, γέλασα όπως κι εκείνος, «λύθηκα» και μπόρεσα να του φανερώσω όλες τις ανασφάλειες που είχα με το σώμα μου. Σε ότι του έλεγα και του ζητούσα με άκουγε με προσοχή και στο τέλος με ρώτησε τους λόγους για τους οποίους ήθελα να κάνω την πλαστική στο στήθος. Αφού του ανέλυσα τους φόβους και τα κόμπλεξ μου έφτασε η στιγμή που έπρεπε να του δείξω το στήθος μου. Κοκκίνησα ! Με ένα πολύ ήρεμο βλέμμα, αφού κατάλαβε ότι ένοιωθα πολύ άσχημα, μου λέει «γυμνάζεστε, κάνετε βάρη; έχετε γυμνασμένο θώρακα» και καταλήξαμε να κάνουμε συζήτηση για τα ενδιαφέροντά μου με τον γιατρό και χωρίς να το καταλάβω ήμουν «topless». Εκείνος είχε πάρει μια μεζούρα και έκανε τις μετρήσεις που χρειαζόταν στον θώρακά μου και πριν το καταλάβω ακούω να μου λέει «μπορείτε να ντυθείτε τώρα να σας πω και κάποιες λεπτομέρειες για την επέμβαση». Ένοιωσα πολύ άνετα!
Κατόπιν μου ανέφερε τα υπέρ και τα κατά της πλαστικής στήθους, την αποθεραπεία, το προεγχειρητικό και μετεγχειρητικό στάδιο αναλυτικά με όλες τις λεπτομέρειες. Μου είπε όλα τα σχετικά με τα ενθέματα σιλικόνης και συζητήσαμε για το μέγεθος που ήθελα να έχει το στήθος μου μετά. Στο τέλος μου είπε ότι θα γίνει καταπληκτικό κι εγώ είχα ήδη αρχίσει να με φαντάζομαι και να χαμογελάω.
Στο χειρουργείο είχα λίγο περισσότερο άγχος. Φόρεσα την καταπράσινη στολή και ένιωθα λίγο σαν «στρουμφάκι σε πράσινη απόχρωση». Όταν ήρθαν οι αναισθησιολόγοι και ο γιατρός μου και μου έπιασαν την συζήτηση ένιωσα πολύ καλύτερα. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι πριν κοιμηθώ είναι τον γιατρό να μου χαμογελάει και να μου λέει «όλα θα πάνε τέλεια, αποχαιρέτησε το παλιό σου στήθος» .
Πλαστική στο στήθος: Μετά την επέμβαση!
Και ξυπνάω και ο πλαστικός χειρουργός μου είναι εκεί και οι αναισθησιολόγοι και όλη η υπέροχη ομάδα. «κορίτσι μου έγινε καταπληκτική δουλειά» και χαμογέλασαν όλοι. Εγώ ανακουφισμένη έβαλα τα κλάματα και ξανακοιμήθηκα. Ξύπνησα στο δωμάτιο με τις παροχετεύσεις μου και τους δικούς μου ανθρώπους δίπλα μου. Ο πόνος ήταν ελάχιστος. Ο γιατρός πέρασε δύο φορές και με είδε λέγοντας χαριτολογώντας στην παρέα μου «με συγχωρείται, μπορώ να θαυμάσω το δημιούργημά μου;». Νοσηλεύτηκα για ένα βράδυ και Σάββατο πρωί ήρθε ο γιατρός μου και μου έβγαλε τις παροχετεύσεις. Πήρα τα πράγματά μου και πήγα…στο Mall με τους γονείς μου για ψώνια!!
Έχουν περάσει 3 χρόνια από την πλαστική στο στήθος και μετά βίας θυμάμαι ότι έχω ενθέματα στο στήθος μου. Δεν μπορώ να θυμηθώ πώς ήμουν χωρίς στήθος! Είμαι καλά με εμένα, έχω αυτοπεποίθηση και δεν κυνηγάω πια «τα μαξιλαράκια» από τα μαγιώ μου στη θάλασσα.
